«Кідірместен оқ жаудырды»: Түлкібастағы Төрехан Төрәліні өлтіргендер әлі күнге ұсталмады

Осыдан тура екі апта бұрын Түркістан облысының Түлкібас ауданында қанды қылмыс болды. Түлкібас станциясында тұрған топ жігітке біреулер оқ жаудырып, оқиға орнында 17 жастағы Төрехан Төреәлі қаза тапты. Үш адам жараланып, ауруханаға түсті.

Orda.kz тілшісі оқиға орнына барып, істің мән-жайын анықтап қайтты.

Содан бері тұрғындарды үрей билеп, өңірден тыныштық кетті. Арада 14 күн өткеніне қарамастан, тұрғындар әлі де қорқып жүргендерін айтады.

Қатты даустан сескенгендердің бірі – қанды қылмысты өз көзімен көрген Динара Бейсембаева. Дәріханадағы фармацевт сол күні түнгі ауысымда болғанын айтады. Ол дәріхана еденін жуып, суды төгуге шыққан екен.

«Еденді жуып, суды төктім. Сол кезде отшашу атылғандай дауыс шықты. Қарасам, қолдарында мылтық бар екен. Басында ешкім айқайламады, сондықтан пранк па деп ойладым. Кейін біреуі «аяғым» деді, екіншісі «өлді, жүрегінен атты» деді. Сол кезде «не істедіңдер?» дедім. Кейін жараланғандар бинт сұрап келді, ал атқандар лезде көлікке отырып, кете барды», – дейді куәгер. 

 Екінші қараша күні Тимур Төреәлінің есінде мәңгілікке қаралы күн болып қалмақ. Сол түні 20 жастағы жігіт туған бауырынан айырылды. Мектепті биыл ғана аяқтаған Төрехан көзіне дәрі алу үшін орталыққа шыққан. Топ болып тұрған ағасы мен достарына амандасқан. Көзді ашып-жұмғанша оқ тиіп, көз жұмған.

Төреханның ағасы:

«Мен машинада отырдым. Інім далада тұр еді. Күтпеген жерден оқ атылды. Барлығымыз тығылдық. Қараңғы жақтан бір адам жүгіріп келе жатты. Қолында АК мылтығы бардай көрінді. Өзім әскерде болғанмын. Мен бір адамды көрдім. Артқы жақтан тағы екі адам келді. Барлығын оқ жаудырып, көліктің ішінде тығылып қалдық. Аяусыз үш минуттай оқ атты. Досым жерде «аяғым» деп айқайлады. Інім ес-түссіз жатты. Кеудесіне оқ тигенін көрдім, дәл жүрек тұсынан», – дейді Тимур Төреәлі. 

Тимур қарапайым отбасының баласы. Өзі де, інісі де алты баланың ортаншысы. Биыл оқуға түсе алмаған марқұм Төрехан уақытша дәнекерші болып жұмыс істеп жүрген. Көзі ауырып жүрген.

«Ауруханаға жеткенше бауырым өз қолымда қайтыс болды. Сенген жоқпын, аман қалады деп үміттендім. Жақсы жаңалық естігім келді, бірақ інімнің өмірден өткенін айтты. Бауырымды енді көре алмайтыныма сенбеймін, әлі келіп қалар сияқты күтіп отырмыз. Оның да, біздің де еш кінәміз жоқ еді. Інім дәріханадан тамыздық алуға шыққан», – дейді Тимур Төреәлі. 

Оқиға кезінде тағы онға жуық адам болған, басым бөлігі – оның сыныптастары. Атыс басталғанда біразы қашып, кейбірі көлікке тығылып үлгерген. Өзі де досымен кешкі серуенге шыққан.

«Ешкіммен ерегісіп жүрген жоқпын, шабуыл себебін түсіне алмай отырмыз. Олардан жауыздықты сездік. Бір секундқа кідірмей оқ жаудырды. Оқиға орталық көшеде, жап-жарық жерде болды. Қазір ойласам, жас бала мен анасы кетіп бара жатса да оққа ұшар ма еді?!» – дейді куәгер. 

Қазір біреуі ғана ұсталған. Полицияға өзі келген. Қасындағы екі адамның кім екенін айтпай отыр. Қалғандары табылмай қалады ма деген қорқыныш бар. Нағыз кінәлі адамдар жазасыз қалмай ма деп уайымдайды.

«Біз басында отшашу деп ойладық. Артыма қарағанымда екі адам жүгіріп келе жатты. Үшінші адам көліктен келіп, санымнан атты. Қап-қара киінген, қара маска таққан. Қолдарынан АК көрінді. Бәріміз түсінбей құладық. Тоқтамай атқан соң көліктің астына тығылдық. Аяғыма үш жерден оқ тиген. Саныма, балдырыма, табаныма. Ауруханада санымнан 44 бытыра шықты. Әлі қанша бытыра қалғанын бір құдай білсін», – дейді жәбірленуші. 

Түркістан облысының полиция департаменті өзге күдіктілер әлі ұсталмағанын растады. Тәртіп сақшылары іздестіру жұмыстарын жалғастыруда. Көшенің қақ ортасында тұрған жігіттерді атып, қаша кеткен баскесерлердің әрекеті бейнебақылауға түсіп қалған. Бірақ жәбірленушілер оларды әлі көрмегенін айтады.

 Жастай қыршын кеткен Төрехан Төреәлінің өмірі Шерзат Полаттың жағдайы секілді кімді де болсын бейжай қалдырмайтыны анық. Бір өкініштісі, мылтықпен тайраңдап, заңды белшеден басқандардың бірде біреуі бір айдың жүзі болып қалса да әлі күнге ұсталмады. Бұл құзырлы органдарға үлкен сын. Ал бойын үрей билеген тұрғындардан маза қашты.

Автор: Назерке Еркінбекқызы